• Tekstura gleby
    crop soil texture
    Próchnicze, dobrze wentylowane gleby o dobrej strukturze
  • Min. temperatura
    crop temperature icon
    Kiełkowanie w temperaturze 25°C, wzrost od 12°C, optymalny w 18°C
  • pH
    Melon i Arbuz crop pH value
    tolerowane są gleby od lekko kwaśnych do lekko zasadowych; optymalne pH: 6–7,5
  • Zapotrzebowanie na wodę
    Melon i Arbuz crop rainfall value
    10 l/kg plonów melona
  • Jarowizacja
    Melon i Arbuz crop vernalisation
    -
  • Gęstość roślin
    crop density
    0,8–1,0 rośliny na m²
  • Głębokość siewu
    crop seeding depth
    1.5cm
Melon i Arbuz
Melony dobrze rosną na glebach o dużej zawartości próchnicy, dobrej strukturze i odpowiedniej zdolności zatrzymywania wody. Melony uwielbiają ciepło, ale potrzebują też wielu składników pokarmowych, a przede wszystkim dużej ilości wody. Na obszarach o dużej wilgotności i warunkach przechowywania z tendencją do powstawania mgieł szybko rozwijają się choroby liści (mączniak).
Kluczowe fakty
  • Nawożenie w trzech fazach, zapotrzebowania należy pilnować do samego końca
  • Na początku należy spełnić zapotrzebowanie na azot i fosfor
  • Zapotrzebowanie na molibden na glebach zimnych, mokrych i kwaśnych
  • Na początku zbiorów szczególną uwagę należy poświęcić nawożeniu potasem
  • Należy pilnować zawiązywania owoców i ich smaku z użyciem potasu
  • Nawozić borem w suchych warunkach
Ogólne informacje
Ogólne informacje
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Nawożenie
Nawożenie
WZROST MELONÓW
Melony są roślinami ciepłolubnymi. Ze względu na swój związek z ogórkami, podobnie jak one słabo tolerują opady. Wilgoć powoduje szybkie chorowanie liści i gnicie owoców. Z powodu płytkiego systemu korzeniowego, potrzebują one regularnego dostarczania dużej ilości wody. Aby uzyskać dobre owocowanie, ścinane są pędy, a nawet ich końcówki.

Pomimo dużego zapotrzebowania na ciepło, przy produkcji melona skuteczne okazały się uprawy  w polu, prowadzone w korzystnych lokalizacjach.
Przy niekorzystnych warunkach wzrostu i przedłużających się porach roku melony są uprawiane na osłoniętych uprawach w tunelach foliowych lub szklarniach. W ten sposób można uzyskać znacznie wyższe plony niż przy uprawie w polu.
Melony, tak jak wszystkie rośliny z rodziny dyniowatych, są podatne na ataki mączniaka i wirusy. Odpowiednie odmiany melonów posiadają tę zaletę, że są odporne i/lub posiadają tolerancję na poszczególne choroby.
Melon i Arbuz related desktop image Melon i Arbuz related tablet image Melon i Arbuz related mobile image
Nawożenie melonów — duże owoce przy stosowaniu nawozu wieloskładnikowego (NPK)
Melony mają wysokie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe i wymagają dostarczania ich dużych ilości przez zrównoważone nawożenie. Nigdy nie wolno pomijać azotu w kwestii wzrostu rośliny. Niedobór azotu jest równoznaczny z obniżeniem wzrostu do 25%. Melony dobrze reagują na nawożenie fosforem i potasem pod koniec fazy wegetatywnej oraz w fazie dojrzałości. Melony stale potrzebują dużej ilości składników pokarmowych i pochłaniają duże ilości wody. Potrzebują one także sporych ilości potasu. Niedobór fosforu (nawet przy wystarczającym zaopatrzeniu w azot) może zmniejszyć wzrost o 40 do 45%, a pąków kwiatów o 70%. Niedobór fosforu przyczynia się do niskiego wzrost rośliny i skracania międzywęźli. Potas jest niezbędny do produkcji cukru, a także poprawia jakość owoców. Znacznie zmniejsza ryzyko pękania owoców i zwiększa ich wagę. Melony są wrażliwe na niedobór molibdenu, szczególnie na zimnych, mokrych, kwaśnych glebach. Roślina jest również wrażliwa na niedobór manganu i żelaza. Tym samym bor zwiększa odporność na pękanie podczas suchych okresów letnich.
Zapotrzebowanie i wymagania pokarmowe melonów

Element

Pobieranie

(Jednostka/t produkcji)

Usuwanie

(Jednostka/t produkcji)

Wrażliwość na niedobór

N

4

4

Bardzo wrażliwy

P2O5

1.4

1.4

Bardzo wrażliwy

K2O

7.3

7.3

Bardzo wrażliwy

CaO

5

5

Bardzo wrażliwy

MgO

1.3

1.3

Wrażliwy

SO3

0.5

0.5

Bardzo wrażliwy

TE

Molibden (Mo) na glebach mokrych i chłodnychZapotrzebowanie na żelazo (Fe) i mangan (Mn)Bor (B) w warunkach suchych, zapobieganie pękaniu owoców

Tabela pokazuje pobranie i wynoszenie składników pokarmowych przez melony na tonę plonu. Melony potrzebują głównie azotu i potasu. W odpowiednich ilościach dostępny musi być również fosfor, magnez i wapń. Przykład: Melon o plonie 50 t/ha potrzebuje 200 kg N/ha. Te 200 kg N/ha jest już zwykle w pełni dostarczone. W odniesieniu do wielkości zbiorów, całe 200 kg N/ha jest wynoszone z pola.
Gdy melony są odpowiednio nawożone, generowane są wysokie plony.
W odpowiednich warunkach oczekuje się, że wysokowydajna odmiana melona wyprodukuje 50 ton plonu z hektara. Melon może osiągać najwyższą wydajność: roślina wciąż rośnie, równolegle względem owoców dojrzewających na starszych częściach. Nawożenie powinno zatem wspierać trwały wzrost, a jednocześnie umożliwiać dojrzewanie owoców o wysokiej wartości rynkowej i dobrym smaku.
Do czasu trwania wzrostu, zapasy azotu muszą być wystarczające. Wysoka jakość (smak, kolor, jędrność i trwałość) może zostać osiągnięta poprzez zwiększenie poziomu fosforu i zapewnienie wystarczającego poziomów potasu.

Zapewnienie niezbędnego poziomu potasu jest kluczowe dla zawiązywania owoców i ich wzrostu. W strategii nawożenia ważne jest unikanie nadmiernych ilości azotu, jako że zwiększa on podatność na choroby liści i gnicie owoców.
Melony są wrażliwe na chlorki. Dlatego chlorek potasu stosowany jest tylko jesienią przed uprawą. W okresie wegetacyjnym należy stosować nawozy z siarczanem potasu, a czasami również nawozy magnezowo-potasowe.
Optymalna wartość pH gleby wynosi od 6 do 7. Na zakwaszonych lub zimnych i mokrych glebach niezbędne jest dostarczanie molibdenu. W suchych warunkach wzrostu lub dojrzewania owoców, aby zapobiec pęknięciu owoców, melony potrzebują dodatkowego nawożenia.

Absolutnie niezbędny jest podział nawożeń.
Podczas uprawy melona część nawozu jest dawkowana przed ułożeniem folii do ściółkowania. Reszta służy do ponownego nawożenia podczas trwającej pielęgnacji i zbioru, w razie potrzeby w kilku dawkach, czasem tylko w rzędzie.
Przy uprawach chronionych zakłada się, że gleba dostarcza wysokich plonów lub że podłoże uprawne jest nawadniane, umożliwia również płynne nawożenie melonów.
Z jednej strony możliwe jest stosowanie różnych nawozów w poszczególnych fazach wzrostu, z drugiej strony natomiast ilości składników pokarmowych można dostosować do zapotrzebowania, postępu wegetacji i wielkości zbiorów.
Ze względu na stosowanie płynnych nawozów przy chronionej uprawie, zapotrzebowanie na składniki pokarmowe przeliczane jest z kg/ha, a czas uprawy na kg/m² w tygodniu. Jeśli przy nawadnianiu założona jest stała dzienna ilość, odpowiednie stężenia substancji pokarmowych dla wód irygacyjnych są zawsze obliczane lub mierzone z użyciem dozownika Dosatron.
W przypadku melonów, odpowiednie ilości wapnia należy stosować już jesienią przed sadzeniem. Możliwe jest stosowanie nawozów magnezowo-wapniowych. Zalecana ilość to 1500 kg CaO/ha.

Parametry plonu melonów:
• Liczba roślin/m²
• liczba owoców na roślinę
• masa owoców

Plonowanie w uprawie melona definiują rośliny na m² oraz ciągła produkcja kwiatów i owoców. Zwłaszcza na początku ważne jest dostarczanie azotu i stałej ilości fosforu. Pięknie zawiązane melony o intensywnym kolorze i słodkim smaku osiąga się tylko przy dostarczaniu wystarczającej ilości potasu.

Melon i Arbuz related desktop image Melon i Arbuz related tablet image Melon i Arbuz related mobile image

Pierwsza dawka

Pierwsza dawka image

Druga dawka

Druga dawka image

Trzecia dawka

Trzecia dawka image

Czwarta dawka 

Czwarta dawka  image

Pierwsza dawka

Sadzenie do pierwszego wzrostu owoców — należy zacząć od nawozów bogatych w fosforany Od początku uprawy melona, na początku wzrostu, rośliny potrzebują stosunkowo niewielkich ilości nawozu. Słabe nawożenie i umiarkowane nawadnianie powoduje wzrost bryły korzeniowej. Dlatego tylko około 1/12 ilości azotu, ale już 40% całkowitej ilości fosforu jest rozprowadzane do momentu pierwszego kwitnienia. W przypadku potasu, w tej fazie podaje się tylko 1/30 łącznego zapotrzebowania na substancję. Wówczas dopiero wtedy wzrasta zapotrzebowanie.

Druga dawka

Pierwsza partia owoców do końca zawiązywania — Zrównoważone dostarczanie substancji pokarmowych w celu umożliwienia kwitnienia i zawiązywania owoców Od początku kwitnienia kwiatów i zawiązywania melonów, należy jednocześnie dbać o ciągły wzrost i kwitnienie. Dlatego szczególnie ważne są zbilansowane proporcje składników pokarmowych. W tej fazie podawane jest około 70 kg N/ha, 40 kg P2O5/ ha i 120 kg K2O/ha. Na tym etapie wzrostu należy zwrócić szczególną uwagę na zaopatrzenie w magnez i wapń.

Trzecia dawka

Koniec zawiązywania do końca pierwszego wzrostu owoców — warto skupić się na dokończeniu nawożenia potasem W przypadku melonów, faza wzrostu owoców jest główną fazą nawożenia. W celu zawiązania pierwszego owocu, każda roślina jest nawożona azotem (około 80 kg N/ha) i potasem (około 120 kg/K2O/ha). Słabo zawiązane, niesmaczne owoce są wynikiem niedoboru składników pokarmowych w tej fazie.

Czwarta dawka 

Koniec pierwszego wzrostu owoców do końca uprawy — ważne jest stosowanie wieloskładnikowych nawozów potasowych (NPK) Aby zapewnić wzrost kolejnych owoców, roślinie należy dostarczyć dodatkowe substancje pokarmowe. W tym celu zwiększona musi zostać ilość potasu w celu ukończenia zawiązywania i dojrzewania owoców. Dzięki stosowaniu bezchlorowego, skoncentrowanego, wieloskładnikowego nawozu w ilościach ok. 70 kg N/ha, 25 kg P2O5/ha i 130 kg K2O/ha, w ostatniej fazie nawożenia dostarczane są składniki pokarmowe. Nawożenia melonów można zaprzestać ok. dwa tygodnie przed końcem zbiorów. Wówczas, z wykorzystaniem wciąż dostępnych substancji pokarmowych, dojrzewają ostatnie owoce.