• Tekstura gleby
    crop soil texture
    gleby średnio ciężkie, bez zalegającej wody
  • Min. temperatura
    crop temperature icon
    wzrost od 8°C
  • pH
    Kukurydza na ziarno crop pH value
    tolerowane są gleby od lekko kwaśnych do lekko zasadowych; optymalne pH: 7,0
  • Zapotrzebowanie na wodę
    Kukurydza na ziarno crop rainfall value
    min. 250 l/m2
  • Jarowizacja
    Kukurydza na ziarno crop vernalisation
    -
  • Gęstość roślin
    crop density
    w zależności od czasu i odmiany 7 do 10 ziaren/m²
  • Głębokość siewu
    crop seeding depth
    3-6 cm
Kukurydza na ziarno

Do uprawy kukurydzy na ziarno odpowiednie są gleby głębokie i dobrze zaopatrzone. Dobrze wentylowane gleby umożliwiają szybkie ich ogrzewanie i właściwy wzrost korzeni. Kukurydza nie posiada korzenia palowego, w uprawie korzysta ze spulchniających glebę międzyplonów.


Jako roślina typu C4, kukurydza ma stosunkowo niskie zapotrzebowanie na wodę w stosunku do plonów, ale potrzebuje dużej ilości ciepła i składników pokarmowych z powodu wysokiej wydajności.
Ogromna różnorodność odmian stanowi podstawę umożliwiającą znalezienie odpowiedniej odmiany dla każdej lokalizacji i warunków zbioru. Dojrzewanie różnych odmian określa się w tak zwanym indeksie dojrzałości i mieści się ono w zakresie od ok. FAO 200 i powyżej FAO 500.


Tylko bardzo wilgotne warunki atmosferyczne, cień lub mgła mogą utrudniać jesienią zbiory kukurydzy na ziarno.

Kluczowe fakty
  • Należy zwrócić uwagę na wrażliwość na fosfor i potas
  • Całkowite zastosowanie nawozu azotowego możliwe przed uprawą
  • Przy stosowaniu: nawozić w fazie 4 liści, późne stosowanie nawozu azotowego opóźnia dojrzewanie
  • Nawożenie podglebia na słabo zaopatrzonych glebach
Ogólne informacje
Ogólne informacje
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Nawożenie
Nawożenie
KUKURYDZA — ZARZĄDZANIE UPRAWĄ STAŁO SIĘ ŁATWE

Kukurydzę na ziarno stosuje się jako kukurydzę paszową lub skrobię kukurydzianą. W skrobiowym przemyśle przetwórczym istnieje również zapotrzebowanie na specjalną kukurydzę woskową. Ponadto kukurydza na ziarno jest wykorzystywana jako przemysłowy surowiec do produkcji kwasu cytrynowego.


Zarządzanie uprawą kukurydzy jest stosunkowo proste. Przy obsadzie ok. 7–10 nasion na m², przy pojedynczym siewie ziaren, stosuje się herbicyd kukurydziany, zarówno przed wschodami jak i po wschodach, do fazy 6 liści. Jeśli potrzeba, w procesie wzrostu stosuje się fungicyd lub insektycyd.


Choroby grzybowe są łatwo przenoszone na kukurydzę z poprzednich upraw. Infekcje te są wykrywane po zbiorze w wartościach mykotoksyn plonu. Sposobem na przeciwdziałanie im jest przyoranie w celu wniesienia nawozu z resztek pożniwnych i wyboru odpowiedniej odmiany. Zaatakowane części kukurydzy nie mogą być wykorzystywane jako żywność dla ludzi, ani jako pasza dla zwierząt.

Kukurydza na ziarno related desktop image Kukurydza na ziarno related tablet image Kukurydza na ziarno related mobile image
Kluczowe znaczenie dla wydajności ma nawóz dla kukurydzy.
Kukurydza na ziarno, podobnie jak wszystkie uprawy okopowe, ma wysokie zapotrzebowanie na azot, a także spore zapotrzebowanie na fosforany i potas. Fosforany są często słabo dostępne dla młodej kukurydzy, zwłaszcza w wilgotnych i chłodnych warunkach, ale także w bardzo suchych warunkach lub gdy gleba jest zbita. We wczesnej fazie rozwoju system korzeniowy kukurydzy jest nadal słabo rozwinięty. Niedobór fosforanów powoduje wzrost zawartości antocyjanów w liściach i łodygach, co często objawia się czerwonym lub fioletowym zabarwieniem. Potas przy nawożeniu kukurydzy kontroluje pobieranie wody i reguluje działanie aparatów szparkowych. Ponadto, potas wpływa na asymilację ziaren. Większość składników pokarmowych pozostaje w słomie, dla następnej uprawy w polu. Kukurydza nie jest bardzo wrażliwa na chlorki, dlatego nawożenie potasem odbywa się albo poprzez pojedyncze nawożenie, a następnie użycie nawozu NP albo z wykorzystaniem nawozu NPK przedsiewnie.
Zapotrzebowanie i wymagania pokarmowe kukurydzy na ziarno

Element

Pobieranie

(Jednostka/t produkcji)

Usuwanie

(Jednostka/t produkcji)

Wrażliwość na niedobór

N

22

14.3

Bardzo wrażliwy

P2O5

7

6

Bardzo wrażliwy

K2O

12.9

5.5

Bardzo wrażliwy

MgO

1.8

1.3

Wrażliwy

SO3

3

2.3

Wrażliwy

TE

Cynk (Zn) w fazie 6 liści, bor (B) sprzyja użyźnianiu

Tabela pokazuje pobranie i usuwanie składników pokarmowych przez kukurydzę na ziarno na tonę plonu. Zatem kukurydza na ziarno potrzebuje głównie azotu, fosforu i potasu. W odpowiednich ilościach muszą być również dostępne siarka i magnez. Przykład Kukurydza na ziarno o plonie 12 t/ha potrzebuje 264 kg N/ha. Zakładając, że z gleby pobrana zostanie pewna ilość uzupełnionego azotu (np. 60 kg N/ha) i 40 kg N/ha z poplonów roślin strączkowych, wówczas dodać należy 160 kg N/ha w formie nawozu. Podczas zbioru, wyniesionych z pola zostałoby 171 kg N/ha.
Zalecenia dotyczące właściwego nawozu dla kukurydzy
Kukurydza na ziarno potrzebuje składników pokarmowych w skoncentrowanej formie, szczególnie w pierwszej fazie rozwoju wegetatywnego, aż do kwitnienia. Później większość składników pokarmowych jest tylko przekształcana w roślinie lub wykorzystywana do wchłaniania wody (potas).

Większość nawozu jest dostarczana przedsiewnie
Całkowite zapotrzebowanie kukurydzy na ziarno na składniki pokarmowe może zostać podane w jednej dawce przed uprawą. Największe zapotrzebowanie na składniki pokarmowe występuje w pierwszej fazie wzrostu, a dawkowanie kilkukrotne nie przełożyło się na wzrost plonów. Nawozy fosforanowe i potasowe najlepiej stosować również przedsiewnie lub bezpośrednio podczas siewu.

Przy wysokich oczekiwaniach co do plonów, a zatem przy wysokim zapotrzebowaniu kukurydzy na azot (N), a także przy glebach lekkich (ryzyko wymywania azotu!) odpowiednie będą dawki dzielone. Jedną trzecią planowanej ilości azotu dawkuje się w fazie 2 lub 4 liści. Dawkowanie w okresie późniejszym zwiększa ryzyko spalenia liści i opóźnionego dojrzewania. Skutkuje to większym zawilgoceniem ziarna.

Nawożenie podglebia nawozem NP przynosi korzyści w postaci plonów, szczególnie na glebach ciężkich, przy niskich temperaturach i glebach o niskiej zawartości fosforanów ponieważ rośliny o małych korzeniach mogą być nawożone pasowo. Z tymczasowym niedoborem fosforanów we wczesnej fazie rozwoju można sobie bardzo dobrze poradzić korzystając ze stężonego, płynnego nawozu fosforanowego lub z użyciem rozpuszczalnych w wodzie soli pokarmowych.

Kukurydzę można wapnować przed siewem lub jesienią. Maksymalna ilość CaO powinna wynosić 1500 kg/ha - najlepiej w postaci węglanu wapnia, a aby nie unieruchamiać boru, nie powinna ona zostać przekroczona.

Parametry plonu kukurydzy na ziarno:
• Liczba roślin/m²
• liczba ziaren w kolbie
• masa tysiąca ziaren.

Plonowanie wynika z optymalnego rozkładu ok. 8–9 roślin na m² i odpowiednio mocnych, zdrowych kolb.

Kukurydza na ziarno related desktop image Kukurydza na ziarno related tablet image Kukurydza na ziarno related mobile image

Pierwsza dawka

Pierwsza dawka image

Druga dawka

Druga dawka image

Pierwsza dawka

Pojedyncza dawka na całkowite wymagania pokarmowe przed uprawą Kukurydza na ziarno potrzebuje skoncentrowanych składników pokarmowych na początku wzrostu. Dlatego też najlepszym rozwiązaniem jest przedsiewne nawożenie gleby. Cała dawka dla wymagań pokarmowych rośliny może zostać dostarczona za jednym razem, stosując odpowiedni preparat wieloskładnikowy (NPK). Podobnie, możliwe jest nawożenie pojedynczymi składnikami pokarmowymi (głównie azotem i potasem przed siewem, fosforanem w postaci nawozu NP w okolicach korzeni). Jeśli mocznik jest stosowany jako składnik azotowy, niezbędne jest wprowadzenie go do gleby w celu uniknięcia strat azotu do atmosfery. Nawożenie kukurydzy azotem, w zależności od późniejszego pobrania z gleby, polega na pobraniu ilości odpowiadającej ok. 160–180 kg N/ha. Ważne jest dawkowanie rozpuszczalnych w wodzie głównych składników pokarmowych — począwszy od fazy 6 liści zaczyna się szybki dzienny przyrost zielonej masy, co wiąże się z szybkim wchłanianiem składników pokarmowych wynoszącym kilka kg/ha na dzień.

Druga dawka

Końcowe nawożenie najpóźniej w fazie 2 lub 4 liści Przy wysokich oczekiwaniach co do plonów, a zatem przy wysokim zapotrzebowaniu na azot, a także przy glebach lekkich, w celu obniżenia strat powodowanych przez wymywanie, nawożenie azotem należy podzielić na 2 dawki. W takim przypadku jedna trzecia całkowitej ilości azotu powinna zostać wykorzystana w formie szybko działającego azotu azotanowego, w fazie 2 do 4 liści. Późniejsze nawożenie nie przynosi wyższych plonów, za to niesie ryzyko spalenia liści i opóźnionego dojrzewania.